Bezoek begraafplaats Margraten

  

Verhaal over voedsel blikje:

Een kleine compagnie mocht overnachten bij een boerderij.

s’ Morgens ging een lid even naar buiten, hij zag een voedselblikje liggen. Hij raapte het op en ging het aan de rest laten zien.

Een veteraan uit het compagnie had zijn wapen schoon gemaakt en de kogels eruit gehaald, en op een tafel gelegd.

Toen kwam een 'groentje' en legde een  geladen geweer neer, naast dat ander geweer op de tafel.

Toen wou  die veteraan uit de compagnie voor de grap het ongelade geweer pakken, toen pakte hij het verkeerde wapen en trok de hendel naar achter, en doodde zij teamlid.

Daarna werd de veteraan uit het team weggeplaats en naar een ander team geplaatst, omdat ze allemaal wisten wat hij had gedaan.

Justin Smeets

  

Margraten was een beleving apart.

Ik zou het ooit nog is doen samen met mijn kinderen of nieuwe familie.

Over de graven lopen was best wel eng.

Ook de joden die daar lagen hadden zelfs een mooie grafsteen wat ze naar al die ellende in de 2 e wereld oorlog ook wel verdiend hadden.

De kerk op het laatste was zo indrukwekkend dat ik er wel van 'flauw' kon vallen bij wijze van spreken.

Toen we bij de graven liepen werd er ook over de mensen gepraat.

Bijvoorbeeld : er was een man die moest allemaal bommen beschermen met een vriend samen.

Toen er een bom af ging ging hij er op liggen om zijn vriend het leven te redden.

De man ging dood en de vriend vertelde het en toen heeft hij de Medal of h'onner  gekregen.

Ook waren er onbekende soldaten die niet meer te herkennen waren.

Er was ook een vrouw die medicijnen overbracht en ze moest 30 vluchten doen toen ze die gedaan had vroeg haar vriendin of ze nog 1 vlucht van haar kon doen , omdat ze naar een feest moest.

Ze zij dat ze dat wel even zou doen maar de helikopter had geen kruis erop staan dus werden ze neer geschoten.

De vrouw overleed en een paar jaar later kwam de vriendin haar laatste eerbetoon aan haar vriendin brengen dus kwam ze naar Margraten terug.

 Charissa Lutgens.

Margraten

We gingen naar Margraten met de klas. Er waren heel veel grafplaatsen, er stond op elk graf een kruis, behalve bij de joodse mensen die kregen een ster op hun graf. Eerst kregen we een rond leiding. Bij sommige begraaf plaatsen ging er een man over het persoon die er lag vertellen. Er ging een verhaal over een vrouw:

Er was een vrouw die moest 30 helikoptervluchten maken daar was ze mee klaar. Een vriendin van haar moest nog één helikoptervlucht maken. Maar die vriendin was eigenlijk van plan om naar een feest te gaan. Dus vroeg zij die ene vrouw dan doe ik jou vlucht wel even. Dus die vrouw ging die vlucht maken, maar er stond geen kruis op de helikopter dus was die helikopter met die vrouw erin neergestort. Een paar jaar later  kwam die vrouw die naar dat feest was gegaan die ene vrouw die is neergestort opzoeken in Margraten.

Miré Korff

]

Margraten

we waren vorige week met de klas naar margraten geweest en daar

hebben we een rondleiding gehad over de begraafplaats.

Er waren 2 soorten garven een christengelovige graven en joodsgelovige graven. Toen kwamen we bij een graf waar een vrouw lag begraven zij was verpleegster een in helikopters en vliegtuigen.

Op een dag was zij klaar met werken zij had haar vluchten er op zitten. Haar vriendin was ook verpleegster in een vliegtuig maar zij had een feest en wou daar graag naar toe. Toen zij die andere verpleegster dan zij wel voor haar wilde vliegen maar haar baas dat ze dat niet moest doen maar ze deed het toch. Dus toen was ze aan het vliegen en toen stortte het vliegtuig neer en de piloot het de verpleegster waren allebei omgekomen.

 Toen kwam er eens een vrouw in margraten en vroeg naar die naam waar zij lag. Het bleek naderhand die vriendin van die vrouw te zijn die eigenlijk die vlucht moest doen maar naar het feestje was gegaan.

 Bo seldenthuis

Over de bevrijdingsplannen

Toen we bij Margraten aan kwamen ontving een vriendelijke man ons.

Hij beloofde een leuke dag maar dan moesten we wel luisteren en stil zijn als hij praatte. Als eerste gingen we naar de bevrijdingsplannen. Daar vertelde hij hoe we zijn bevrijd door de Amerikanen, Canadezen, Britten en de overgebleven soldaten van de bezette landen. Aan de andere kant kwamen de russen. De geallieerden hadden afgesproken Duitsland klem te zetten. Oost en west kwamen niet tegelijk. West was iets te laat daardoor wist Duitsland zich sterker neer te zetten. Maar ze hadden de sterkste verdediging bij de kust gezet waar de papieren vloot kwam. Bij Normandië kwam de echte aanval. Toen West eenmaal op land was was Duitsland in de war. Waar moesten ze hun troepen nou zetten? Bij Oost of West? Daardoor kwam Duitsland in de knel. Toen West eenmaal bij Berlijn aankwam werd het Hitler te veel en pleegde zelfmoord.
Sjeer Hamers

Bekijk de foto's, klik op de link

http://www.mijnalbum.nl/Album=Z3EZRLE4